Twin-tire

کارخانه لاستیک انگلیسی آوون (Avon) با همکاری یک رینگ‌ ساز ایتالیایی طرحی را اجرا کرد که باعث ‌شد علاوه‌بر افزایش سطح تماس لاستیک با جاده، امکان استفاده از لاستیک‌های بدون تیوب نیز برای خودروهای اسپرت فراهم شود.

به گزارش «اخبار خودرو»، دهه ۸۰ میلادی را می‌توان دوران طلایی تحول در صنعت تایر دانست. در این برهه از تاریخ کامپیوترها به کمک انسان آمدند تا ساخت تایر را بهینه‌ کنند. همچنین فناوری‌های مختلفی در این کامپیوترها طراحی شده که تایرهای دوگانه یا (Twin-tire) یکی از آنهاست. البته تبلیغات رسانه‌ها در آن زمان به نحوی بود که تصور می‌کردید این خلاقیت، بهترین اتفاقی است که می‌تواند ما را از شر تیوب‌های داخل تایر برهاند اما درنهایت اتفاقات دیگری رخ داد. 

کارخانه لاستیک انگلیسی آوون (Avon) با همکاری یک رینگ‌ ساز ایتالیایی طرحی را اجرا کرد که باعث ‌شد علاوه‌بر افزایش سطح تماس لاستیک با جاده، امکان استفاده از لاستیک‌های بدون تیوب نیز برای خودروهای اسپرت فراهم شود.

البته فقط سطح تماس با جاده مطرح نبود، بلکه فاصله بین دو تایر باعث می‌شد مسیر آب در بین آنها جریان داشته باشد و این یک مزیت عالی برای تایرها به عنوان قابلیت مسیریابی آب یا  Hydroplaning به حساب می‌آمد. بنابراین تا اینجا دو مزیت اصلی برای این تایرها وجود داشت.

تایرهای دوگانه از کجا آمدند

سالوادور سوتو (Salvador Soto) و ری لوپز (Ray Lopez) دو مبدع این طرح بودند. آنها امید داشتند با کنار هم گذاشتن دو تایر در کنار هم خواص مختلفی را به این قطعه   اضافه کنند. اما درحقیقت خودروسازان علاقه‌ای به استفاده از این نوآوری نداشتند. به غیر از تعدادی کامیون‌ ساز که افزایش قیمتی که این نوع از تایر به بار می‌آورد، نسبت‌به مزایت‌های آن برایشان با ارزش بود. درواقع قیمت و صرف‌نظر خودروسازان نسبت‌به استفاده از این فناوری باعث شد عمر آن کوتاه باشد. 

حتی هزینه‌های باد کردن این تایرها هم باتوجه به سختی دسترسی به تایر داخلی افزایش پیدا می‌کند. قیمت یک مجموعه هشت‌تایی از این تایرها برای یک خودرو سواری در آن زمان ۳ تا ۶هزار دلار بود که قطعا با قیمت‌های فعلی نسبت به ۴۰ سال پیش، افزایش دوبرابری پیدا می‌کرد. 

بنابراین قیمت در کنار هزینه‌های نگهداری و رفتن سراغ سایر فناوری‌ها در آن زمان باعث شد تایرهای تویین هیچ‌وقت زیر چرخ  خودروهای سواری قرار نگیرند. البته کامیون‌هایی که در ایران مجهز به این فناوری شده‌اند نیز مهجور مانده‌اند و به دلیل عدم دانش کافی سرویس‌کارها برای ارائه خدمات به این نوع از تایرها، کامیون‌دارها با وجود مزیت‌های این نوع از تایر، دردسر زیادی برای نگهداری از آنها دارند.

این درحالی است که در گذشته باوجود متخصصان شرکت‌های معتبر، سرویس‌های مناسب نیز  برای این نوع تایرها به صورت تخصصی ارائه می‌شد.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 1 =